11 oktober

Bon nochi,

Daar zijn we weer met een verhaal.
Zoals jullie vast en zeker al weten, heb ik deze week mijn eerste proefduik gemaakt. (daarover straks meer ;-) )
Afgelopen dinsdag zijn de ouders van Coby samen met ons gaan kijken voor een auto, en JAHOOR, eindelijk hebben we dan een auto ter onze beschikking, (nou ja, eigenlijk pas, zodra de ouders van Coby weer weg zijn, want dan nemen wij de auto over).
Maar goed, dat is dus geregeld. Eigenlijk is dat het enige waar we die dag mee bezig zijn geweest.

Nu zijn we dan eindelijk bij het duiken aangekomen.
Wat een GEWELDIGE ERVARING IS DAT ZEG!!!
Allereerst kregen we uitleg. Over van alles en nog wat. Over: perslucht, drijfvermogen, de druk en je lichaam, volumes en dichtheid, lucht en ruimte, over de atmosfeer, over de hoeveel bar waar je mee te maken krijgt als je op een bepaalde diepte zit, over de luchthoudende holtes in je lichaam, over ‘’klaren en sqeeuzen’’ en natuurlijk de duikuitrusting.
Toen we deze uitleg gekregen hadden, hadden we nog even tijd voor iets te drinken, en daarna werd het dan de hoogste tijd, om de duikuitrusting aan te gaan trekken.
Jeetje…wat een gewicht.
Maaaaaaaaaaaaaaaaar, in het water voel je er niets van.

Ten eerste werd er even de tijd genomen om kennis te maken met het pak wat je aanhebt (want dit weegt wel een aantal kilootjes) in combinatie met het water.
Zo moest je 4 á 5 minuten, alleen maar drijven in het water, daarna knielen op de bodem, en vervolgens moest je plat gaan liggen op de bodem.
Dit alles ging lekker ontspannen.

Nu werd het tijd om dieper te gaan tot ongeveer 6 meter, en echt al wat van het ‘’duiken’’ te ‘’proeven’’.
Wat je onder water allemaal te zien krijgt, is onvoorstelbaar, zo mooi. Nú al, kun je nagaan hoe enthousiast ik word als ik dieper ga duiken.
Gelukkig kon ik bij de duikschool onderwater camera’s kopen, en heb ik onderwater al heel wat kiekjes kunnen nemen.
Helaas kan ik deze nog niet op de computer zetten om aan jullie te laten zien. Maar dat komt allemaal op z’n tijd.
Morgen heb ik mijn tweede duikles alweer, en ga ik weer mooie dingen beleven.
Daarover meer, in mijn volgende verhaal.

Ook vandaag heb ik een super toffe dag gehad!
Vanochtend werden we door de ouders van Coby opgehaald rond 09.15uur. We zijn eerst de stad in gegaan en daar hebben we wat gegeten en gedronken, slippers en een mooie tas gekocht.
Na een aantal uurtjes te hebben rondgelopen, en heel wat winkeltjes te hebben gezien, werd het tijd om naar de plaats ter bestemming van vandaag te rijden.
En rarara wat zou dat zijn????????????? Naar de BUGGY’S

Jaja, wij zijn vandaag een tour gaan maken met een buggy, weetje wel zo’n klein ding, met dikke banden, waar je lekker mee kunt crossen.

Ik had verwacht minuten lang te moeten luisteren naar het gemompel van een gids, maar dit was niet het geval. Ja het enige wat hij ons te vertellen had, was zijn naam, en dat rechts het gas zat en links de rem.
Vervolgens had ik het geluk als eerste achter het stuur plaats te nemen, en uit volle borst te roepen:
GAS BAAS!!!!!!! HAHA dit werd me in dank afgenomen door luid getoeter van de gids. (positief, in dank afgenomen ;-) ).
Op het moment dat we weg reden liep alles nog volgens plan, maar al na 5 min, was dit niet meer het geval, de buggy waar ik op dat moment in reed stopte ermee. Dus konden we (nadat dit ongeveer 10 keer gebeurd was) weer terug naar de plaats, waar we nog geen 5 minuten geleden, waren vertrokken.
Ach alles kwam vervolgens toch weer op z’n wieltjes terecht.
Geduld is een schone zaak, toch???
We zijn eerst langs de aloëveraplantage gereden (zie foto’s), daarna door naar het struisvogelpark ook hier heb ik heel veel foto’s genomen, van o.a. uiteraard een struisvogel, een emus, een hangbuikzwijn en een struisvogel ei.
Hier hebben we iets gedronken en zijn daarna door St. Joris gereden, dit is een plaatsje met heel veel mooie natuur gebieden. Vanuit daar zijn we doorgereden naar The Indian Mountains. Wat is dit Groot, hoog maar vooral ook mooi. Het pad dat we moesten lopen om boven op de top te kunnen komen, was heel mooi. Vanuit het pad, liepen we door de grotten, Hier zag je vleermuizen, niet één, nee wel HONDERD, denk ik.
Vanuit de grot moest je een beetje klimmen en klauteren, om boven op de top te kunnen komen.
Het was daar wel zo tof om boven op te staan. Ik heb vanuit hier de bergtoppen van Bonaire kunnen zien, ik stond daar namelijk op het meest noordelijke stukje van Curaçao.
Hier heb ik heel mooie foto’s kunnen nemen.
Vanuit The Indian Mountains zijn we naar JanThiel gereden, om even een duik te nemen.
Daarna zijn we doorgereden naar Carascasbaai en Spanish Water. Hier stonden we op een redelijk hoog gebied van het eiland, dus wéér heel mooie kiekjes kunnen nemen.

Na al deze geweldige dingen te hebben gezien zijn we terug gereden naar de plaats waar je de buggy’s kunt huren. Uiteindelijk heeft deze tocht 4 uur in beslag genomen.
Het was een geweldige ervaring en ik had dit voor geen goud willen missen.

Mensen, dit was het weer voor vandaag. Morgen weer vroeg op. Want om 11.00uur lig ik alweer in het water.

Groetjes Simone.
Xxx

Simoneverbiest.mijnalbums.nl